Trots

OMG trouwens; ik heb een bakje weg-ge-gooid!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
- OH MY GOD! per ongeluk?
Nee, zeer doelbewust.
- Sjeempie, ben flabbergasted.
En terecht, het was me een beste mijlpaal.
- Hahaha.
Pleister op de wonde: Het was geen ikea-bakje. Maar een mama-roomie-bakje. (Denk ik.)
- Ja zeg, zo kan ik 't ook.. een bakje van een ander weggooien. Da's mooi makkelijk.

De volgende keer zal ik het eens proberen met een ikea-bakje.... Maar het weggooien van plastic-bakjes-die-heel-handig-zijn-om-allerhande-etensresten-en-waspoeder-in-te-bewaren vind ik gewoon Heel Moeilijk.

Dees heb ik allemaal. 100% Ikea.
En dat is nog maar een klein deel van de collectie.
Ik hou van bakjes.
En bakjes houden van mij.

Leve mijn bakjesfiep!

(Op het weggegooide bakje was ik zó hoteldebotelverliefd dat ik hem het liefst voor altijd in de koelkast wilde hebben staan, mooi in het zicht. Ik was alleen vergeten dat ik er weken geleden een restje overheerlijke uiensoep in had gedaan.... Oeps. Nu telt bij verliefdheid natuurlijk vooral het uiterlijk, maar in dit geval was het innerlijk van mijn zo teer beminde bakje wel heel naar geworden. Het stonk, het was groen vies uitgeslagen en het had al anderhalf pootje. Mijn verliefdheid was op slag voorbij en daarom eindigde het bakje met een mooie boog in de prullie. Sorry mama-van-Roomie. Nu maar heel hard hopen dat je voor altijd vergeet dat je dat bakje aan ons hebt uitgeleend.)