- Het typt minder fijn. Op de gewone PC wil het nog wel, maar op Lappie glij ik continu uit.
- Het gitaarspeelt minder fijn. Niet dat ik dat dagelijks doe, maar toch. Nu is de drempel nog hoger.
- Het pianoot minder fijn. Zie bovenstaand.
- Nóg een angst erbij: bang dat er één breekt. Lijkt me pijnlijk, en bovendien: En dan?!? Dan zit ik met één korte en negen lange nagels. Dat trek ik écht niet. Ik ben van zwartwitdenken, van alles of niets. Van perfectie en structuur en gelijkmatigheid enzo. Dus dat kan echt niet.
- Je moet ze in vorm houden - en leren hoe dat moet.
- Veel meer plaats voor vuiligheid en dus meer schoonmaaktijd. (Al zou dit ook bij de voordelen kunnen passen, want dat gewroet onder die nagels is ergens ook wel ontspannend. Het allerfijnste aan schoonmaken is namelijk daar waar je direct resultaat ziet. Dat wil wel bij nagels. Even prutten en tadaaa...)
- Het uitknijpen van puistjes is vrijwel onmogelijk en één van mijn heimelijke hobby's....... Juistem.
- Bij een ieniemienie haaltje in combinatie met een chronisch gebrek aan een vijl ben ik de hele dag de Sjaak.
De voordelen
- Het staat mooier.
- Het trommelen op het tafelblad is véél leuker.
- Naast lezen, puzzelen en luisteren naar onze zingende wc-kikker kan ik nu ook mijn nagels vijlen tijdens het kakken.
5 opmerkingen:
Ja, en daarom blijven ze bij mij lekker kort ;)
Ik houd wel van wat langere nagels zolang ze maar puur natuur zijn (of er anders in ieder geval echt uitzien) en in niet te heftige kleuren gelakt. (uitzonderingen daargelaten, bij sommige gelegenheden mag die heftigheid dan weer wél)
Nou ja, geniet er maar gewoon van enzo. En kijk niet alleen naar de hoeveelheid voor- en nadelen maar vooral naar de zwaarte ervan! Dat het mooier staat is uiteraard véél belangrijker dan het even niet zo heel super geweldig fijn kunnen gitaar spelen.
-x-
Ow dus niks kerstkilo's, maar nagelkilo's!
*haalt opgelucht adem*
Ja, vlak voor kerst. Toen was ik met een haaltje blijven haken. Ingescheurd. Afgebeten. Toen die andere negen er ook maar meteen afgebeten. Het ene moment heb je nog sieraden en hup, twee minuten later nog slechts rafelige stompjes.
Hoe kom je daar nu weer bij? Wat een omslag meid! Ik kan me nog goed de huishoudbeurs herinneren waar je er NIETS van moest hebben, waarom nu wel? Vertelvertel!
Een reactie posten