Sana's avondje

Het fijne aan een vriendin met een man is dat je weet dat er goed voor haar gezorgd wordt. Dat hij er voor haar is als ik er niet ben -of juist andersom-, dat hij voor haar kookt en haar regelmatig vertelt hoe prachtig ze is en hoeveel 'ie van haar houdt.

Het onhandige aan een vriendin met een man is dat die man soms ook gewoon in zijn eigen huiskamer wil zitten en zijn ding wil doen, terwijl wij daar met kaarsjes en kussentjes en dekentjes op de bank hangen en proberen om -zoals wij vrouwen dat kunnen- onze diepste zieleroerselen op tafel de bank te gooien...

Ik wilde al opstaan en me verontschuldigen, maar zij losten het op zoals ze dat altijd doen. Zij kijkt lief, hij zucht vergoelijkt en doet net alsof hij braaf gehoorzaamt, terwijl hij ondertussen heus wel weet dat hij het niet doet uit gehoorzaamheid, maar gewoon omdat 'ie zo ontzetend veel van haar houdt. (Foei, wat een zoetsappig stukje wordt dit... Sorry. Hun schuld. Het druipt er vanaf tegenwoordig.)

De stereotiepe opmerking 'ach, anders neem je toch lekker een biertje mee naar boven?' was dan ook totaal niet nodig geweest, maar we hebben er wel lekker om gelachen.