17 november 2008

Sana WOWt mee

WOW
Schrijf a.d.h.v. een thema een stukje van 250 woorden.


me·lan·cho·lie de; v zwaarmoedigheid, droefgeestigheid



De magie verdwijnt

Ik hapte in een saucijzenbroodje en ineens was ik even niet bij vriendin F. op de bank aan het lunchen, maar flitste ik naar vroeger. In die flits was het buiten donker en brandden binnen de lichtjes in de kerstboom. Ook alle kaarsjes op de tafel en de kast verspreidden een sfeervol licht. De geur van het warme broodje, de opwindende spanning van oudejaarsavond. Het vuurwerk wat direct na het eten op tafel uitgespreid zal worden. De trillingen vanbinnen, wéten dat je die avond tot 12 uur op mag blijven, dat je oliebollen mag eten en vuurwerk af zal mogen steken. De opwinding, het verlangende gevoel naar straks… De rituelen van de feestdagen, de bijzonderheid.

Maar nu. Als ik een oliebol wil eten, stap ik op de fiets en race ik langs de oliebollenkraam. Als ik tot heel laat wil opblijven, dan doe ik dat. Als ik zin heb in pepernoten, dan pak ik ze. Ik hoef niet te wachten totdat iemand die in mijn schoen stopt en me toestemming geeft om ze ook daadwerkelijk op te eten. En dat ene wat ik écht heel graag wil hebben? Dat koop ik lekker zelf! Nú.

De magie verdwijnt.. Ik kijk met een half oog naar de Sinterklaasintocht op televisie en vraag me af waar de magie is. Waarom zat ik hier ooit stuiterend van de opwinding naar te kijken?!

Heel even zap ik naar de toekomst. Het zal nog even duren, maar op zulke momenten verlang ik naar het mogen scheppen van zulke magische momenten voor mijn eigen kinderen… Zodat ik via hen weer terug kan naar hoe het ook alweer was.

12 opmerkingen:

Anoniem zei

Mooi geschreven. Ja, in je kinderen herleef je gedeeltes van je eigen kindervreugdes weer.

Anoniem zei

Mooi... :)

Anoniem zei

Nou Sana wat mij betreft laat je me de magie van die gevoelens juist weer beleven.

Anoniem zei

meis, straks met je eigen kleintje(s?) is het nog vele, véle malen beter dan in je herinnering. echt.

(ja, ik mocht weer op de computer. hèhè. heb je nu ook vaak genoeg naar beneden zien glijden hoor hahaha we gaan morgenmiddag NIET naar de speeltuin! ; )

Anoniem zei

Dat was een mooie log, Sana. Je schrijfsel bracht mij terug naar vroeger tijden. Enneh... hou je eigen magie levend. Het kan!

By Aline zei

Prachtig... zo herkenbaar en lekker dicht bij... iedereen voelt dit zo... toch?..

Anoniem zei

Prachtig. Het is belangrijk dat je de herinnering vasthoud, het gevoel en de geuren. Ze vormen samen een link naar het verleden

Anoniem zei

Hallo, ik plaatste zojuist mijn 1e wow nadat ik de log van Loes had ontdekt. Nu even bijlezen van de anderen.

Iedere keer probeer ik nog steeds dat gevoel naar boven te halen. De intocht van Sinterklaas, het kerstfeest en die (soms te vette) oliebollen.... we maken er met elkaar een feestje van, immers er is al genoeg narigheid?! Heerlijk dat gevoel, iedereen zou het moeten koesteren, toch? Dank je wel voor het delen!


Groeten Melody

Anoniem zei

Dat is het mooie van kinderen, daar kun je zelf zo af en toe weer kind zijn.

Mooi verhaal..

Anoniem zei

Toen zat jij te stuiteren en straks mag je misschien meemaken, dat je je eigen kinderen ziet stuiteren. En dan weet je het weer.
Leuke WOW.

Trui

Anoniem zei

Ja.

Leuke WOW.

Broek.

Anoniem zei

Mooie WOW!
Maar ik kijk nog steeds graag naar Sint op TV., ongeacht mijn leeftijd, gewoon leuk!
En geef je leuke herinneringen door aan de jeugd en later misschien ...aan je eigen kinderen.Een stukje magie , wat maar een aantal jaren meegaat!