30 juni 2009

Sana gaat maar eens naar bed

Over twee uur en zeventien minuten is 'ie voorbij:
mijn laatste dag als werkloze ex-student.

Morgen wordt mijn eerste dag als Werkende Vrouw.
(En het Meisje in mij is nog steeds verbaasd dat ze mij hebben aangenomen, sukkels. Ze zullen er wel verstand van hebben.)

Vandaag moest ik het er dus nog even flink van nemen, van die vrije tijd. En dus kocht ik nog snel wat shirtjes en een jurkje bij de H&M, at ik een gruwelijk groot en lekker broodje aan de waterkant, lag ik languit in het park te zweten in het zonnetje, had ik Goede Gesprekken met J., speelde ik gitaar en J. piano en zongen we samen van Halleluja en van Tomakeyoufeelmylove. Daarnaast vertelden we elkaar ongeveer zeven keer hoe fijn het was dat het zulk mooi weer was en dat overal halfnaakte mensen mensen in zomerkleding liepen.

Het was een mooi vrij dagje.

En ik weet: er komen er ooit weer meer. Maar eerst even wennen. Wennen aan zoveel uren werken, aan iets doen waarvan ik (en zij) hoop denk dat ik het kan, maar wat nog wel even bewezen moet worden, en aan verplichtingen.

Morgen om 5.15 uur gaat de wekker.
Ik ben nu al trots op mezelf.

3 opmerkingen:

Maarten zei

Goedemorgen! dan en ook Succes!

Zeekraai zei

Poeh he
da's nog een uur vroeger op
als Anders...

Marieke zei

Jeetje, da's een vroege wekker...
Hoe zijn je eerste dagen bevallen?