Mijn vorige stukje bestaat uit 943 woorden. Eigenlijk vind ik dat dat er een beetje veel zijn voor een logje. Bovendien weet ik van mezelf dat ik vaak veel woorden gebruik voor weinig. Het is mijn valkuil. (En mijn kwaliteit, maar het schijnt dat die 2 wel vaker samen gaan.) Niet dat het dan niet boeiend is, maar wel een beetje lang. Mijn stagedocent was in den beginne ook wat twijfelend over mijn stageverslag: “Tja… je gebruikt wel,uhm… 1, 2, 3…. 5 pagina’s om je casus te beschrijven, daar waar andere er slechts 2 gebruiken, maar… tegelijkertijd moet ik wel toegeven dat je me met elke regel boeit. Met plezier. En dat vind ik dan wel weer heel erg knap. Dus ik geloof dat ik het dan toch maar niet erg vind.” En toen lachte hij naar me. Gelukkig, want in mijn hoofd was het verwachte cijfer al wat puntjes gedaald.. In zijn hoofd –en op papier- steeg het cijfer echter enorm omhoog. Halleluja. Desondanks gaf hij me wel de tip om hiermee uit te kijken, want nu had ik het getroffen met een docent die wel hield van mooi taalgebruik en uitgebreide beschrijvingen, maar als ik een wat zakelijker docent zou treffen, zou deze er wel een puntje voor aftrekken.
Onderstaand stukje kan korter. Dat weet ik zeker. Ik ga mezelf op deze weblog dan ook uitdagen om korter, veel korter en bondiger te schrijven. Maximaal honderd woorden, dat lijkt me wel mooi. De lange verhalen blijven ook, hoor, natuurlijk. Daar hou IK immers van, en waar ik van hou, dat moet blijven. Logisch.
Vanaf nu zal er gewoon zo nu en dan een 2e versie van een Lange Log verschijnen, en zo dadelijk ga ik maar eens puffen en zweten op de eerste in de -vermoedelijk lange- serie: Dat kan korter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten