30 september 2007

Paradox

Waar ik zin in heb:
Gitaar spelen, de takkebende op mijn kamer opruimen, een nieuwe ketting in elkaar flansen, mijn schone was sorteren en -op kleur, natuurlijk- in de kast leggen, piano spelen, strijken, nieuwe oorbellen maken, de afwas opruimen, een tekening of schilderij maken van alles wat er in mijn hoofd zit, een handstand tegen de deur maken, die knalroze collage voor op mijn kamer afmaken, uren muisklikken om mijn vakantiefotoalbum perfect (en niets minder dan perfect) te maken, etc...

Wat ik nu beter niet kan doen, gezien De Pols en de things-to-do:
Gitaar spelen, de takkebende op mijn kamer opruimen, een nieuwe ketting in elkaar flansen, mijn schone was sorteren en -op kleur, natuurlijk- in de kast leggen, piano spelen, strijken, nieuwe oorbellen maken, de afwas opruimen, een tekening of schilderij maken van alles wat er in mijn hoofd zit, een handstand tegen de deur maken, die knalroze collage voor op mijn kamer afmaken, uren muisklikken om mijn vakantiefotoalbum perfect (en niets minder dan perfect) te maken, etc...


Wat is dat toch, dat als je tijd en mogelijkheden te over hebt, je nergens zin in hebt of je nergens toe kunt zetten en dat als je het retedruk hebt of geblesseerd bent (of in extreme gevallen gewoon beide, zoals in mijn geval) je juist heel veel zin krijgt in dat soort dingen?

Soms -of eigenlijk heel vaak- zitten mensen maar raar in elkaar.
Ik in ieder geval wel.

1 opmerking:

Nathalie zei

Ja, ik zit ook net zo raar in elkaar.
Ik merk het altijd als ik tentamens heb. Dan mag ik nooit leuke dingen doen van mezelf, lerenlerenleren is het dan... Ik krijg dan altijd zin in allerlei dingen, waarna ik mezelf altijd beloof: nĂ¡ het tentamen mag je alles doen!

En dan is dat tentamen geweest... en hang ik alleen maar voor de tv.
Raar, inderdaad.