Hoe ik voorkwam dat hij zomaar aan mijn benen ging krabben

"Ik heb al een hele tijd zo'n jeuk."

Het was al 5 minuten stil, er had zich geen verandering voorgedaan in zijn bewegingspatroon en toch gooide hij ineens deze zin eruit. Gezien zijn ietwat psychotische achtergrond besloot ik om in stilte te wachten en keek hem enkel vragend aan. Dat bleek maar goed ook, want toen hij me vroeg 'weet je waar?' toen grijnste hij heel smerig en zei: "Op jouw benen."

Geloof me, ik was erg blij dat ik niet iets had geantwoord als 'dan moet je krabben', want ow-my-teddybear daar moet je toch niet aan denken?