Stralend wit!

Tandenpoetsen kent wat mij betreft hetzelfde principe als stofzuigen. Als je overal even bent geweest, is het goed. Mijn mond kent geen heel groot oppervlak en dus red ik het met gemak om binnen 15 seconden overal eventjes te zijn geweest. Net als met stofzuigen doe ik daar niet zo moeilijk over. Kom op zeg, er zijn belangrijkere dingen in de mijn wereld om me druk over te maken.

Afgelopen weekend speelde ik met de meiden het Grote Sinterkerstspel en al snel had ik mijn zinnen gezet op de knipperlichttandenborstel. Iris ging voor het satijnen slaapjurkje (of hoe noem je zoiets) en dus werkten we succesvol samen.

Sinds vrijdag poets ik namelijk twee keer per dag één hele minuut mijn tanden. Een applaus is op zijn mijn plaats.
Ik wil nooit meer anders!
En mijn tandarts waarschijnlijk ook niet.