27 april 2008

Sana beleefde een wilde nacht

Ik droomde dat ik tijdens een informaticales op de middelbare school halverwege het uur het lokaal uitliep en ergens in het park ging wandelen. Ik snapte het niet, kon me niet concentreren en werd gek van alle mensen om me heen. Toen ik aan het eind van het uur terugkwam, was iedereen boos. Er waren mensen van de spoorwegpolitie (want men was bang dat ik richting de trein was gegaan), er waren mensen van de Riagg en de schooldirecteur ijsbeerde woest heen en weer.

Vervolgens was ik samen met mn huisgenootje bij een mooi blauw meertje hard aan het werk: onkruid aan het wieden. Ik had de hark nodig, dus vroeg deze. I. antwoordde echter dat Sophie die had geleend. Ik draaide me om en ging richting de heuvel achter het meertje om de hark terug te vragen. Daar kwam echter Sophie Hilbrand -achtervolgd door Katja Schuurman- de berg afgesnowboard waarbij ze de hark als skistok gebruikte. Ze trok zich niets van mij aan en racete me joelend voorbij.

Na dit avontuur was ik ineens op het strand. Samen met wat bezorgde moeders stond ik over de wilde zee uit te kijken. Ik zag een jongetje onder water verdwijnen en niet meer boven komen. Niemand deed iets, en dus rende ik de zee in. Inmiddels was het jong zo'n 75 meter verder en de golven enorm. Het waren van die wasmachine golven: Als je er niet onderdoor duikt, maar je mee laat slepen, dan voel je je precies zoals dat bonte wasje wat je net in de wasmachine hebt gestopt. Niet handig als je iemand moet redden.

Ik zag 'm drijven en dacht Hm, die's dood. Maar wel zo netjes om hem even uit het water te vissen, zal z'n moeder wel blij mee zijn. Gelukkig begon hij toch weer te ademen en kon onze terugtocht beginnen. Ik vertelde het plan en hij sputterde tegen. Ik zei dat het zo moést, en dat 'ie me maar moest vertrouwen. Bij elke golf dook ik onder, trok hem zo dicht mogelijk tegen mij aan en nam hem weer naar boven. Adem happen, en weer onderduiken.

Ik droeg hem heel baywatch-alike uit het water. Twee mensen klapten en daarna werd het stil. Ik gaf hem over aan zijn moeder en dat was dat. Geen staande ovatie, geen dankjewel of applaus. Men ging snel weer over tot de orde van de dag.

Zo ook ik.

Want oh,
wat was ik blij
toen ik wakker werd
en de zon scheen.

7 opmerkingen:

Anoniem zei

wat een droom. het meest verontrustend vind ik nog wel de aanwezigheid van katja ; )

Aukje zei

Was je droog toen je wakker werd?
Ik bedoel, mijn bvader heeft eens onkruid staan wieden, in zijn droom, maar had de blaren aan de binnenkant van zijn handen staan.

OT: domme reactie van mij bij je strandfoto's en helder weer. Nooit aan gedacht dat je in het midden zou kunnen staan :)

karin r. zei

hoe lanf
duurde deze speelfilm?

;-)

(dromen over onkruid wieden
zijn volgens mij goede dromen.)

karin r. zei

lanG!

Anoniem zei

Dit is een typische Belangrijke Droom. Als ik het zo lees wijst hij op één ding: de goede weg is smal, vaak eenzaam en altijd vol hindernissen. En jij zit op die weg.

Anoniem zei

Vannacht droom je van prins en prinses die jou een medaille komen geven. Goed opletten, want het is zo voorbij.

Anoniem zei

en dat alles in één nacht????
jemig, jij maakt nog eens wat mee!