25 april 2008

Sana & de uiterlijkheden

Ik fietste in meest opgepimpte modus richting station. Een jongen in een auto floot. Mijn hoofd deed wat 'ie altijd doet op zulke momenten. Alle mannen zijn stom en maar uit op één ding en als je maar blond bent en benen hebt is het al oké. Doorgaans word ik daar niet blij van. Een beetje tegengas doet wonderen en prompt zette ik mijn mantra in. Laat gáááan. Ze fluiten naar je, dat betekent dat je er goed genoeg uit ziet om naar te fluiten. Com-pli-ment. Be happy. Werkt meestal goed.

Maar toen.

Ik liep in mijn kikkergroene trainingsbroek met een blauw shirtje en een bruin vestje en een witte haarband en een suf staartje (en... nou ja, en nog veel meer wat het totaalplaatje heel onsexy maakt) heel hard naar het station. Ik deed een laffe poging om te trainen voor die achterlijke enorm leuke duurloop (die ik vanmiddag in een prrrrrrima tijd heb gelopen). Anyway, ik liep richting station en zag er niet bepaald verfijntjes en vrouwelijk uit. Toch ging er een raampje open en werd er gefloten. En hij riep ook nog heel stoer Weet je nog, van 't weekend? Zijn stoere vriendjes lachten. Hm. Hate them.

De volgende ochtend deed ik wederom een poging om onbefloten m'n ding te doen. Ik trok de skates aan, plus een terrible kledingcombi, vergat de make-up en zette tot overmaat van ramp mijn bril op. Het was zelfs zo dramatisch dat ik niet eens meer weet hoe mn haar zat. Hoogstwaarschijnlijk in een flubberstaartje. (Ik weet ook niet wat dat is, maar het klinkt lekker armoedig.)


*fiewtfiew*

Grrrrrrrrrom.
(Oftewel: er werd gefloten. Toch. Ondanks. Dus...)


Conclusie: Het maakt geen hol uit wat ik al dan niet aantrek, hoe m'n haar zit en of ik nou met mascara of zonder mascara buiten ben. Ook de activiteit maakt geen reet billen uit, of ik nou ga skaten, hardlopen of heel bevallig op mijn fiets naar het statoin pedaleer.

En toch hè... toch vraag ik me nu al weer af wat ik morgen aan moet. Er zal worden gezwommen, getaichid en gepicknickd. Dat kennie in één kloffie. Maar voor wie doe ik het eigenlijk? Voor het in stand houden van onze soort maakt het kennelijk niet uit.
Morgen gewoon maar mn hardloopschoenen onder mn skinnyjeans met mn bloemenjurkje. Net als op dat heerlijke meidenweekendje van laatst. Het voetbalde wel érg lekker.


1 opmerking:

Anoniem zei

"Alle mannen zijn stom en maar uit op één ding"

Ik weet zeker dat dit een heel realistisch uitgangspunt is.