12 juli 2008

Hoe wij wassen

De wereld zag er ineens een stukje anders uit na die avondmaaltijd in Zusje's tuin. We zaten ons voedsel op te peuzelen onder de wapperende waslijn van Zusje en keuvelden wat over koetjes en konijntjes.

Alle kleuren en soorten wasgoed hingen dwars door elkaar en dus bespraken wij, vrouwen onder elkaar, hoe je dat doet als je allerlei verschillende soorten wasjes hebt, maar in je upsie bent. Want tja, je gaat geen witte was draaien voor één shirtje en één broek, of een bonte was voor één rood hempie. Het erfgoed van onze milieugeldbewuste mama's is toch binnnengekomen.

Ik beweerde doodleuk dat ik vrijwel alles door elkaar in de wasmachine mik en ongeveer twee wasjes in drie weken draaide. Vriendin N.'s ogen vielen bijna uit haar hoofd van verbazing: "Huh?! Maar hoe doe je dat dan? Want ik heb een witte was, een rode was, een handdoekenwas, een blauwe was.. Ik ben de hele week aan het wassen, man!" (Ze weet wel dat ik een vrouw ben, hoor. Denk ik.)

In mijn hele zelfstandige bestaan, dat inmiddels toch zo'n zes lange jaren telt, heb ik welgeteld 1x een truitje naar de Zak van Max geholpen. Hij ging roodwitgestreept de trommel in en kwam er samen met een ander truitje bleekroze uit. Jammerdebammer. Maar let wel: één mislukte was in 6 jaar tijd. Dus. Ik weet wel hoe ik wassen moet. Gewoon alle kleuren en soorten bij elkaar (behalve wit!) op 40 graden en hoppa. Geen gezeur. (En ja, ook de shirtjes die op de handwas moeten, of op 30 graden enzo. Als het shirtje de wasmachine niet overleeft, dan maar niet. Ik weiger te handwassen, dat is zó 1907.)

"Maar", vroeg vriendin D. voorzichtig, "hoe vaak was jij je kleding dan? Want ik draai echt wel 2 of 3 wasjes per week. Als ik iets aangehad heb, gaat het in de was."

"Nou, gewoon", zei ik, want ik dacht écht dat dat gewoon was, "ondergoed en sokken vliegt na 1 dag de wasmand in, langemouwenshirts gaan een dag of 2 a 3 mee, hempjes draag ik totdat ze stinken -en da's vaak lang-, en broeken... tja... broeken... die gaan heul lang mee."

Ze keek me vragend aan en instinctief voelde ik dat dat geen goed teken was.

(Even wat zijdelingse info: Ik heb veel kleren. Veel te veel, eigenlijk. Dus als ik zeg dat iets maanden meegaat, betekent dat ook dat ik in die maanden ook veel andere kleding draag.)

"Hoe lang?", vroeg ze aarzelend..
"Nou uhm... tja... ik denk dat mijn favoriete spijkerbroek echt weken meegaat. En broeken die ik hooguit 1x per week aantrek, tja, die halen de maand met gemak. Ik vrees zelfs dat ik broeken in de kast heb liggen die de binnenkant van de wasmachine nog nooit hebben gezien."

"Getsie!!", riep ze met ingehouden walging uit, "maar dat gaat toch stinken, dat is toch vies?! Je zweet toch, en.. oh bah.... en daarbij; broeken gaan dan hartstikke loszitten, dat is toch ook irritant? Ik vind het echt héérlijk als mijn broek net uit de was is en ik mezelf er echt in moet propen, dat 'ie zo heerlijk strak zit."

En daar ontdekte ik het verschil. Ik háát broeken die net uit de was komen, ik haat het als die krengen zorgen voor hobbels en bobbels die ik liever ontken. Ik ben gek op uitgelopen, baggy jeans...
Met shirtjes is het een ander verhaal. Ik vind het gewoon doodzonde om iets in de was te gooien wat niet zichtbaar vies is én niet stinkt, ook al besef ik dat ik dat jurkje of die rok al 20x aan heb gehad. Als ik geen vlekken zie en geen zweetlucht ruik, is het voor mij schoon. En ja, dat geldt voor rokken, jurkjes, bh's, vestjes en broeken.

Gelukkig viel Zusje me bij. En in mijn hoofd hoorde ik vriendinnetje F.: "Weet je wel hoe slecht wassen voor je kleren is? Ik hang alles zoveel mogeljk uit hoor, pas als het écht stinkt gaat het in de was."

Toch twijfelden we aan onszelf. Vroegen we ons af hoe onze mama ons dat wassen heeft geleerd. Ik kan me echter weinig wijze lessen herinneren, behalve dan dat een halflegevolle trommel slecht is voor het milieu. Vandaar mijn vraag aan jullie.

De antwoorden baren me zorgen. Wij zijn duidelijk anders. De vraag is wat beter is. Maar ach. Ik heb nog nooit gehoord dat ik stink (krijg ook nooit heel tactvol deodorant of douchecrème op mijn verjaardag) en men jubelt altijd dat ik er zo leuk uit zie, dus ach... No need for a change.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Ach, je hebt gewoon helemaal gelijk. De westerse mens begint, in navolging van de Amerikanen, steeds meer aan collectieve smetvrees te lijden.

Anoniem zei

als iets niet vies is en niet stinkt, hoort het ook niet in de wasmachine ! helaas, met Peuter zo aan m'n zij, halen hier de meeste kleren het niet zo lang als bij jou, maar wat je zegt ook over jeans, ik haal er soms gewoone en vlekje (of tig ; ) uit met de hand, hang 'm uit en draag 'm weer ! en wat die laurent zegt, collectieve smetvrees *hihi*

Anoniem zei

he die sana,
zolang mensen in de bus of trein niet wegvluchten naar een ander deel, midden in de zomer een sjaal over hun neus trekken of anderszins subtiele tekenen vertonen, zou ik me niet druk maken.

Hier vergaat het hetzelfde als bij jou....
als het stinkt, verdwijnt het de was in. Als het vlekken vertoont ook, maar verder? neu....niet onnodig wassen...

En ook hier bestaan twee soorten was:
* gekleurde was
* ondergoed, handooeken en sokken

meer smaken geeft het niet in harrieland!

was ze!!!

Anoniem zei

blauwe was?
rode was?

nieuwe kleren gaan
standaard 1x in de
koude was en daarna
(of het nu blauw, rood
of zwart is) gewoon mee
in de bonte was.

ik was 1x wit
en 1x bont.

kom nou! heb wel
wat beters te doen.

Fien Funkel zei

*haalt opgelucht adem*

Hihi!!
Ik was op jouw manier. Niet omdat mijn moeder me dat geleerd heeft, maar omdat ik dat zelf logisch vind. Ik vind het namelijk zonde om kleren in de was te gooien als ze niet vies zijn of stinken. Dan verslijten ze veel te snel