Dat de Ander anders is,
zo ontzettend anders soms,
en dat dat oké is.
Dat je het je soms
bijna niet voor kunt stellen,
zó anders,
dat je
heel eventjes
zoiets hebt van,
'huh?!?
hoe kun je nou
zo denken,
je gedragen,
vinden,
voelen?'
Maar ook,
en vooral,
dat het oké is,
boven alles.
Omdat zij zij is,
niet meer en niet minder,
gewoon puur zij.
En omdat
jij jij mag zijn,
ook zo puur,
met alles erop
en eraan.
2 opmerkingen:
mooi.
(behalve die foto dan ; )
*zingt* sanaaa changing on me now ; )
mmm... wat prachtig Sana. Mooi geschreven, zo echt en oprecht.
Een reactie posten