Sana houdt van macht

Van de macht van het beïnvloeden van gedrag, het geruststellen van onrustige gedachten, het werken aan gedragsverandering, het relativeren van angstige gedachten, het aanleren van constructief gedrag, het reguleren van emoties..

Ik houd van het feit dat ik bovenstaande zou moeten kunnen kan, dat ik daar vier jaar voor gestudeerd heb, dat ik anderen daarin kan begeleiden - en mezelf zo nu en dan.

Het zit in mij, ik geniet ervan en het is tenenkrullend als dat niet kan. Als het niet lukt. Omdat de problematiek er niet naar is. Omdat psychotische overtuigingen nauwelijks te beïnvloeden zijn. Althans, ik ben er bar slecht in en zie er weinig toekomst (meer) in.

En dus hoop ik echt een andere baan te scoren, nog voordat de mussen van het dak vallen en ik weer op slippertjes rond huppel.


Want.
Soms kan er zo verdomd weinig.

‘Kijk dan, mijn arm is helemaal aan het schudden.’
Ik kijk, zie niets –omdat er niets schudt- en voel onmacht.

‘Maar er is echt iets mis hoor, ze hebben me iets verkeerds te eten gegeven en dat blijft in mijn maag zitten en nu zit alles op slot.’
Ik kijk hem aan en schud diep vanbinnen meewarig mijn hoofd. En voel onmacht.

‘Ik weet het zeker, ze komen me halen, met ’n wit bestelbusje, pas maar op!’
Ik kijk, zie geen wit bestelbusje en verwacht ook niet dat deze ooit zal komen. En voel onmacht.

‘Als ik niet zestien keer check of de kraan echt niet druppelt, dan krijgen mijn stemmen ruzie en worden ze boos op mij.’
Ik kijk hem aan, duw hem voorzichtig bij de kraan weg en voel onmacht.

‘Ik hoor hier niet, ik hoor hier niet, het is een complot, ze willen me gewoon wegstoppen!’
Ik kijk hem aan, zie zijn boosheid en voel onmacht.


‘Ik moet in een diepe put, en dan moeten 13 mensen me uitschelden.. pas dan kan ik genezen.’
Ik kijk hem aan, weiger om hem in een put te gooien en uit te schelden – en voel onmacht.

‘Ik weet zeker dat ze het op mij gemunt hebben. Dan sturen ze de spinnen, de ratten, het ongedierte. En die vallen mij aan, zomaar, vanuit het niets.’
Ik kijk haar aan, wou dat ik tot haar door kon dringen – en voel mijn onmacht.