30 juli 2007

Dat kan korter #1


Pedagogisch trucje
In het kader van een Opfriscursus voor lichaam en geest lagen wij, mijn huisgenootje en ik, zondagochtend om half 10 in het zwembad om aan de lichamelijke gesteldheid te werken. Dit gebeurde op zondagochtend om half 10 vanwege de illusie dat het vast heel lekker rustig zou zijn. Niet dus.

Na de eerste uitputtingsslag van 20 minuten was het tijd voor een relaxmomentje in de bubbeltjeshoek die niet bubbelde. Bij gebrek aan bubbels volgde een goed gesprek, wat na 3 minuten verstoord werd door een binnendrijvend peuterjongetje. Hij keek me verwachtingsvol aan, schatte zijn vanhaarkrijgikaandachtkans vrij hoog in en zette zijn mond open om vol overtuiging en loeivals zijn mooiste versie van het lied ‘Lalalaaaa’ te laten horen. Ik twijfelde geen moment en verraste hem door enthousiast de 2e stem in te zetten. Loeihard.

Stilte. Hij viel volkomen stil.

Vervolgens checkte hij zijn papa’s gezicht. Dat lachte. Hij checkte het gezicht van mijn huisgenootje. Ook dat lachte. Hij bekeek mijn gezicht, welke ik in een neutrale en-nu-jij-weer-blik trachtte te houden.
Twijfelachtig Lala'de hij nog wat, maar watertrappelde toen ontdaan richting papa… Twee minuten later hadden wij de bubbeltjeshoek –die nog steeds niet bubbelde- weer voor ons alleen. Adios!



Ok. Ik geef toe: het zijn geen 100 woorden, zoals ik eerder in een vlaag van verstandsverbijstering veeeel te impulsief blufte. Maar oefening baart kunst, en ik heb nog zeeën van tijd om te oefenen. Daarbij ben ik een perfectionist met een bescheiden portie faalangst, dus is het juist heel moeilijk om nu al in het openbaar te falen. Het akkoord gaan met het plaatsen van een stukje met meer dan 100 woorden is dus juist een extra goede oefening om te ervaren dat het niet in één keer hoeft te lukken allemaal. (Mooi excuus, hè?)

Ik heb mezelf wel een ander klein cadeautje gedaan. Het zijn er namelijk wel precies 200. Eerst waren het er 208, toen 196, maar met wat knip- en plakwerk heeft de perfectionist in mij er precies 200 van gemaakt. Wat 'n genotje.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

100,200 of 900 woorden. Ik blijf er om lachen als ik het geheel voor me probeer te zien!

Fien Funkel zei

Super!!! Nu de uitdaging om het wel 196 of 2008 woorden te laten! :-)