10 september 2007

Plons

Valkuil 1 van het nieuwe stage- en schooljaar is bereikt.
Als u me zoekt; ik lig er midden in.

Al sinds donderdag heb ik last van van die achtervolgingsgedachten als 'ik zou nu eigenlijk dat ene verslag moeten schrijven' en 'ik kan zo wel even beginnen aan het opstellen van doelen'... Al sinds donderdag een fulltime gevoel van onrust en onbehagen want ik zou eigenlijk.......

Tja.
Eigenlijk zou ik toen alles hebben moeten doen wat ik nu doe.
Althans, wat ik net deed en waar ik straks weer mee verder ga. Mijn concentratieboog is wat slapjes, dus ik dacht 'ik schrijf effe een berichtje'. Maar ik ga straks weer verder hoor. Ik moet wel, de deadline is -gelukkig- in zicht. Deadlines zijn fijn, ik functioneer een stuk beter onder stress.


Het bizarre van het hele verhaal is dat ik nu enorm geniet van de adrenalinekick die nu door me heen giert. Echt, ik vind het heerlijk. Nog even snel 3 verslagen typen, uitprinten, mappen legen en herinrichten, de boel ordenen. Ik voel me helemaal in mijn element en verzet bergen werk. Dat is ook niet raar, ik doe dit al sinds de kleuterschool zo en het werkt blijkbaar enorm goed. Ik ben zeer ervaren op het gebied van uitstellen en deadlines enzo.

Alleen waren afgelopen dagen Niet Leuk. De dagen waarin ik gek werd van de onrust en dat onbehaaglijke gevoel van 'eigenlijk zou ik iets....'.

Er zijn 2 toekomstscenario's:
1. Vanaf nu schrijf ik de verslagen en rapportages direct en kan daarna écht genieten van mijn vrije tijd, waardoor ik ook een stuk relaxter de nieuwe week in rol.
2. Ik verban alle 'ikzounueigenlijkmoeten-gedachten' gedurende de hele week en accepteer gewoon dat dit mijn manier van werken is, waardoor ik elke maandagavond (want mijn week begint op dinsdag) een stresspiek heb.


Scenario 1 heeft mijn voorkeur en die ga ik komende weken maar eens uittesten. Naast school en stage spendeer ik komende 2 weken namelijk ook nog zo'n 50 uur in de stadsgehoorzaal om op het toneel de sterren van de hemel te spelen, te dansen en te zingen. Ow, en het liefst wil ik hier ook nog regelmatig hier een stukje dumpen. Het is tijd voor een stukje professioneel timemanagement. En dat kan ik heus wel. Hoop ik.

Wish me luck!


(Dan ga ik nu nog even een logboek invullen, mijn brood voor morgen smeren, mijn couscoussalade voor morgenavond in mijn tas doen -soms kan ik wél vooruit werken-, mijn script zoeken, batterijen voor mijn mp3speler regelen, kleding uitzoeken voor morgen, stage voorbereiden, de rest van alle benodigde troepjes verzamelen, douchen, mijn kamer opruimen, flesjes limonadebenzine vullen, mijn schoolmap inrichten en de wekker om 6.30 zetten. Tot later!)

5 opmerkingen:

Anoniem zei

veel succes gewenst in de stadsgehoorzaal en met alle drukte er omheen!!

Anoniem zei

luck !

enneh... heerlijk hè, al die leuke dingen te doen hebben en tja, dat het dan allemaal ook af moet... hihi, das soms jammer ; )

Anoniem zei

Heel veel succes met je timemanagement! Enne, dit is heel herkenbaar! ;)

Anoniem zei

Ja, onwijs herkenbaar. Ik kan ook érg goed uitstellen, maar krijg alles op het laatste moment op tijd af, zodat ik niet in de problemen kom. Maar ik irriteer me al een tijdje aan dat gejaagde gevoel. Aan dat 'ik zou nu dit en dat moeten doen'.
Gisterenavond zat ik tv te kijken, en ik had bedacht dat ik nog wel wat kon studeren voor ik naar bed ging. Maar het tv-programma was net iets te leuk, dus bleef ik kijken. (Zo leuk vind ik studieboeken lezen nou ook weer niet, namelijk.) Maar ik heb dan wel áltijd tussendoor dat ik mezelf wat 'slecht' vind, omdat ik eigenlijk nuttigere dingen zou kunnen doen. En ik denk ook niet dat ik dan echt geniet van het tv kijken.

Dus: herkenbaar. En ik probeer altijd scenario 1.. maar het wordt veel te vaak scenario 2.
Dus tsja.. wie weet leren we het ooit nog. ;)

Tot die tijd, gewoon maar van de adrenaline genieten. ;)

Fien Funkel zei

Hier nog zo één!
Eigenlijk zou ik nu ook de drie evaluaties kunnen schrijven, die ik nog moet schrijven, maar in plaats daarvan, neus ik rond in weblogland.
Het gejaagde gevoel daar in tegen, komt bij mij pas, wanneer ik het gevoel krijg, dat ik het echt niet meer kan halen en dat ik nachtwerk moet gaan verrichten om het wel af te krijgen.
Dit heeft er ook voor gezorgd, dat ik in mijn examen jaar dat ene belangrijke leesverslag voor Duits niet op tijd af had, waardoor ik in plaats van een 9 een 8 op mijn lijst had.
Maar succes!