14 januari 2008

Sana ontdekt een mannelijk trekje

Ik ben een mensenmens. Dat wat er in en met en tussen mensen gebeurt, daar ligt mijn fascinatie. Dat wat Karel de Grote in 300 of 1674 deed, interesseert me niet. Dat de wereldbol uit verschillende continenten bestaat en dat je verschillende aardlagen tegenkomt als je een gat van een kilometer diep in moeder Aarde boort, boeit me niets. 3x - 6y = 3(x-6) ? I just don't care.

Toch zat ik afgelopen dagen verdacht vaak met open mond te kijken naar Discovery Channel. Naast Scrapheap Challenge -waarin twee teams een wedstrijdje doen wie als eerste een zweefvliegtuig, een wasmachine of een bestuurbaar autootje kan maken met troep van de scrapheap, echt geweldig- kwam het programma How it's made langs.

En inderdaad; How it's made laat zien hoe de meest simpele dingen gemaakt worden. Wc-papier, lucifers, gloeilampjes en zojuist zelfs een carrouselpaard. Ik weet niet waarom, maar ik blijf kijken. Ik verbaas me over de machines, over de perfectie en lijk maar niet te begrijpen dat wij (of nou ja, zíj) dat allemaal kunnen.

Dat ik mijzelf nog niet helemaal vanbinnen en vanbuiten kende, dat wist ik al, maar toch weet ik mezelf weer te verbazen. Het kijken van zo'n technisch jongensprogramma ontspant me, intrigeert me en verbaast me..

Maar kijk nou zelf. Het is toch bizar... een machine die een draadje buigt, verft, verbindt en weetikveelwatallemaalnogmeer. Sorry. Ik hou d'r van.

1 opmerking:

Anoniem zei

booooooooooooooooring