Sana's afscheid

Het is raar. Mensen roepen zo uitbundig en oprecht en zó vaak op een dag 'veel plezier, geniet ervan en maak er wat moois van!', dat ik geneigd ben om heel vrolijk terug te roepen: 'Dankjewel, en jij ook he, geniet van .. eh.. van hier!'. Een beetje zoals met Oud & Nieuw. 'Gelukkig Nieuwjaar!', en nog voor de ander is uitgesproken: 'Ja, jij oohook!'. Maar het hoort niet. Niet nu.

Het is raar om alleen maar te knikken en te glunderen en te dankjewellen. Om alleen maar te ontvangen. Het is raar en fijn om te ontdekken hoeveel mensen er echt oprecht meeleven, en hoe ik in steeds meer harten mijn plekje ontdek. Hoe ik durf te geloven in de plek die zij al tijden geleden reserveerden voor mij. Hoe ik durf te wonen in hun hart, in plaats van enkel eventjes logeren.

Mijn koffers is zijn gepakt. Kaartje van de turnkindjes, een fotolijstje met foto van Thom & Broertje, een knuffeltje van een vriendin, een cadeautje van de vriendinnengroep... ik hou niet zo van de bewoording en ik ben te lui om naar een synoniem te zoeken, maar het is wel hoe ik mij voel: een gezegend mens.

Het is goed om dat voor nu achter te laten, wetende dat het er over 70 nachtjes weer zal zijn. Sterker nog, ik heb nu alweer zin in mijn Leven Na Ghana. Nieuwe projectjes, nieuwe ideeën, veranderingen.. Heerlijk! Levenslust is echt een geweldig iets. En oh wat herinner ik me nog goed hoe het leven zónder was. So grateful.

Maar voor nu. Time to say goodbye. Wat eigenlijk onzin is, want op de weblog van www.naarghana.tk schrijf ik natuurlijk rustig verder. Althans, dat hoop ik. De minilaptop is mee, dus geschreven worden gaat er zeker. Nu maar hopen dat we met enige regelmaat een update kunnen plaatsen.

Ik weet het, ik zou alleen ontvangen, maar toch ik maar even van mijn mogelijkheid gebruik: ik wens ieder die hier leest een mooie tijd in Nederland.. live like you might leave within a month. Daar leer je veel van!

Tot daar of tot over 70 nachtjes!!!