De kids waren druk vandaag. Ontzettend druk. Tel daar vijf nieuwe gezichten en de komende wedstrijden bij op, en de chaos is compleet in mijn gymzaaltje. De meiden smoezen en giebelen er vrolijk op los, terwijl ik ze met een gestresst gevoel probeer duidelijk te maken dat er echt-echt-echt geoefend moet worden voor de wedstrijden.
Dan zie ik dat één van de meiden (11 jr.) d'r sokken als bolletjes onder haar turnpakje heeft gefrommeld - ze wil borsten.
'Jemig Linda', verzucht ik tussen een handstand een koprol door, 'heb je last van je hormonen, ofzo?'
'Hihihi,' giebelt ze terug, 'dat zei m'n moeder ook al'.
We gaan door, maar vijf minuten later staat ze weer bij me.
'Juhuf.. wat zijn hormonen eigenlijk?'
Ja. En dan. Wat doe je dan? Want eigenlijk moest er echt-echt-echt geoefend worden, maar zo'n gesprek als dit is natuurlijk goud waard. Dus. Ik deed een poging.'Nou', en ondertussen ging ik gewoon door met handstanden en koprollen begeleiden, 'dat zijn stofjes in je hersenen en als je tien of elf of twaalf bent dan gaan die door je hele lichaam en dan gaat je lichaam langzaam veranderen - je wordt een beetje meer vrouw en dan krijg je dus borsten en haar enzo.'
'Jaaaa, dat heeft Emmie ook al, en die scheert het dan af, hihihihihihihihihihi.'
'Tja, dat hoort er dan ook bij. De juf heeft ook hormonen,' probeerde ik Emmie nog te redden, 'dus ik heb ook borsten én de haartjes in m'n oksels scheer ik ook weg.'
De meiden vonden het maar wat interessant allemaal, en omdat ik het tussen neus en lippen door vertelde was het blijkbaar veilig genoeg om het over dit soort onderwerpen te hebben.
Tien minuten later stond ze weer bij me. 'Juhuf.... vagina is een net woord voor *hier*, he?'
'Ja, meid, dat klopt.'
'En het nette woord voor piemel, dat is eh... scrok.. schrot. Nou, zoiets..'
Hm. Dit was het moment dat ik dacht. Hm. Wil ik nu nog verder. Dat je nu niet denkt dat ik overal zonder blikken of blozen over praat. Maar ja. Wie A zegt, moet B zeggen, en ze vroegen erom. Deed me trouwens denken aan dat college over seksuele stoornissen - in hoeverre durf je dé woorden te gebruiken? Vraag je als hulpverlener aan een 14-jarige LVG'er of 'ie wel eens geëjaculeerd heeft? Of heb je het bij dan gewoon platweg over neuken? Oftewel: durf je de taal van de Ander te gebruiken om dichter tot elkaar te kunnen komen? Dat valt namelijk helemaal niet mee. Maar goed. Terug naar Lin's scrot.Ik haalde adem.
'Lin, jij bedoelt het woordje scrotum. Maar dat is niet de piemel. Dat is
-eh, stotter- dat zijn de ballen. Het nette woord voor piemel is penis.'
'Oh ja!', brult Lin en ze huppelt weer vrolijk weg.
De laatste vijf minuten hangt ze nog even aan m'n arm en zegt zuchtend: 'Juf? Ik vind hormonen helemaal niet leuk. Ik vind mijn hormonen stom.' Ik kijk haar lachend aan. 'Ik ook meid, hormonen zijn ook stom. Maar geloof me, je went eraan. Tot volgende week!!'
