Op een dag vertelde een vriendinnetje over een unieke opleiding aan de andere kant des lands.. Vanaf dat moment was het duidelijk: die opleiding en dat beroep. C'est ca. Daar waar klasgenootjes maar niet konden kiezen, daar leunde ik rustig achterover. Ik had mijn passie gevonden en mijn leven was uitgestippeld als een Helder Pad. Het feest zou beginnen op mijn 18e.
Het begon en het werd een feest. Elke minuut die ik op school doorbracht, genoot ik van de passievolle docenten, de geweldige colleges en de boeiende praktijkmomenten. Ondanks dat het met regelmaat ontzettend zwaar was -want het kwam oh zo dichtbij soms-, bleef het een feestje. En nog steeds als ik iets zie of lees wat met mijn vak te maken heeft, dan gaat het kriebelen. Het is zó mooi.
Een aantal jaar later studeerde ik af. Fijne cijfers, lieve mensen, mooie woorden en een hoop trots vergezelden me op mijn diploma-uitreiking. Ook dat was een feest
En nu. Nu ben ik afgestudeerd. Ben ik wat ik wilde worden.
Mission accomplished. Met succes.
Vanmorgen stond ik onder de douche. Vroeg ik me af wat ik nog meer zou kunnen worden en ineens besefte ik dat alle mogelijkheden open staan. Natuurlijk, ik heb dat papiertje en als er morgen een job binnen handbereik is, dan zal ik er vol vuur voor gaan.
Maar. Er zijn meerdere lichtjes gaan branden.., er is meer dan één weg. Ik weet niet wat de juiste is, maar dat hoeft ook niet. De mogelijkheden zijn eindeloos. Als er na de Grote Ghanareis geen geschikte vacature is, dan zal ik niet verdwalen. Er zijn wegen genoeg. Heerlijk.
2 opmerkingen:
hé waar is 't reageerknoppie hierboven gebleven? moet ik dit logje zekers ook meteen lezen ; )
nou, doe ik zo.
eerst.
beegees?!!
beegees rule!
goed zo, stoertje! (dit is alsnog reactie op dit logje)(volg je 't nog? ; )
en de mogelijkheden zijn idd eindeloos. en je bent dan geen 21 meer (...) maar Zo Jong nog!
(en weet je, zelfs dàt is geen voorwaarde...)
(ff nog. goodbày?!! wat mis ik?)
Een reactie posten