21 december 2009

Sana is trots

Dit is een ode.
Een ode aan mijn moeder.
Ik buig en aplaudisseer en glimlach vol trots.

Een ode aan mijn moeder.
Want.
Na veel potjes 'spek en bonen' en
Heel Veel Doorzettingsvermogen
zowaar
een potje Kolonisten van Catan won.

Van Broertje en
Zusje.

Hahaha.

Losers!



(See you on the first day of Christmas, guys!)

18 december 2009

Sana heeft lekker gekookt

Een wijntje.
Zelfgemaakte preisoep, carpaccio en
een frisse cocktail van gerookte kip.
Met geitenkaas gevulde kipfilet,
aardappelgratin en salade.
Koffie met chocoladeboontjes.





















De kerstboom moet nog worden opgezet, maar het pre-kerst-diner is inmiddels gemaakt, verorberd en wordt momenteel verwerkt tot.. eh.. uweetwel.

Het was lang geleden dat ik zo uitgebreid heb gekookt (vorig jaar uh... sinterklaas?) en nu weet ik weer waarom ik al die recepten altijd uit de bladen scheur: I like it!!

Wederom een goed voornemen voor 2010!

(Gut, ik ga het -weer- druk krijgen.)

17 december 2009

Sana doet een oproepje

En nu ik toch zo lekker bezig ben, direct maar het volgende.

Ik kwijl elk jaar bij het bekijken van de site van Oerol. Had elk jaar wel een fantastisch excuus (overnachting? reis? tijd? duur? reismaatje?), maar dit jaar moet en zal ik er gewoon bij zijn.

Dus: wie gaat er mee?
Wie zorgt ervoor dat ik Oerol op mijn goedevoornemenslijstje2010 kan zetten?

Het is van 11 t/m 20 juni op Terschelling. En nee, dat betekent niet dat ik daar 11 t/m 20 juni ga zijn, maar een dag of 3 a 4. (Wie weet kunnen we wel kamperen in de tuin van de ouders van Vriendin M.?)

Who's interested?

Sana en collega zullen nooit met stelligheid rapporteren

Gedurende de nachtelijke ronde door het pand heeft mijn collega een olfactorische waarneming gedaan die zich, naar alle waarschijnlijkheid, het beste laat omschrijven als zijnde sigarettenrook. Daarbij trof hij, zittend in het donker en met alle normaliter openstaande deuren dicht, een cliënte aan die zich, volgens rapportages van anderen, al eerder heeft gebezigd met het stiekem nachtelijk nuttigen van één of meerdere sigaretten.

Daarbij nam mijn collega ook waar dat zij een pakje sigaretten in haar vuist gebald had en de vluchtig heen en weer schietende ogen leken te maken hebben met enige innerlijke onrust, welke eventueel zijn oorsprong zou kunnen vinden in de wetenschap dat roken in de huiskamer eigenlijk niet toe is gestaan.

Het is dus mogelijk dat de aldaar zittende cliënte verantwoordelijk gehouden zou kunnen worden voor de waargenomen en als zodanig geïnterpreteerde rooklucht, waarbij het in de lijn der verwachting ligt dat zij één of meerder sigaretten in eerder genoemde ruimte heeft aangestoken en vermoedelijk ook één of meerder malen heeft geïnhaleerd.

Sana is zoals Sana is

'Voor het laatst gepubliceerd op 1 december 2009.'
'Schrijf maar eens een logje.' Zei zij.
'Ik merk dat ik niet eens meer standaard jouw blog check.' Zei Ilja.

I know. I knohow.
Maar waar ik voorheen dingen dacht als, hm.... ik moet er nu echt werk van maken, wat erg, wat jammer, wat sunddd.. daar denk ik nu dingen als, nou en, dan maar niet, geen tijd, geen inspiratie, whatever. En bovendien heb ik al te weinig tijd om mijn real life een beetje fatsoenlijk bij te houden. Ik heb het gewoon druk. Lekker druk. Op rolletjes druk. En blijkbaar is het bijhouden van een blog iets wat gedurende 2009..

(gossiemikkie, zit ik bovenstaand stukje te schrijven, bedenk ik ineens een logje. dus dat ratel ik er in Word(s:P) wel ff uit.)

.... iets wat gedurende 2009 langzaam van mijn prioriteitenlijstje af gevallen is. En of dat erg is? Je ne sais pas. (Ben momenteel aan het werk met een collega die erg into het frans is. En ik ben erg into het overnemen van taalgebruik. Als ik bij Inge ben geweest, irriteer ik me mateloos aan de overgenomen zachte G en de veranderde klemtoon in mijn taalgebruik.)

Anyway.
Of het erg is dus?

Nee.
Het is niet (meer) erg.
Want.
Het is zoals het is.


Een zinnetje wat ik in Ghana eigen maakte, in Nederland weer verloor en bij tijd en wijlen weer wist op te pakken. Ik neem 'm zeker mee naar 2010, samen met m'n weblog. Het is nog niet klaar, maar het is wel anders dan dat het was. En of dat erg is?

Nee.

Er is zo gruwelijk veel goeds voor in de plaats gekomen, dat ik met een glimlach kan zeggen: Het is zoals het is.

En als het morgen anders is?
Dan zien we dat dan wel weer.

1 december 2009

Sana knutselt..

... het Grote Sinterklaasspel!

Heerlijk om 'in het groot' te knutselen aan een project wat niet in mijn eigen huis hoeft te staan/hangen/zijn. Scheelt 'n hoop perfectionistisch gedoe ;-) .



Morgen @work de boel eens even op stelten zetten, en hopelijk overleeft het spel het en kunnen we het volgende week op de vriendinnnensinterklaasavond ook gebruiken.

Sana is een goeju leeraresse