Lekker relaxen

Je hebt van die zinnetjes die je over het algemeen graag hoort. Het zinnetje "gaat u maar gewoon lekker achterover liggen en probeer wat te ontspannen" zou me als muziek in de oren klinken op een pyjamaparty, in een massagestudio, op een bounty-eiland, onder de zonnebank of in de wasbak bij de kapper.

Het zinnetje kreeg echter een heel andere kleur toen mijn buik door een groen operatiedoek werd bedekt, mijn rechterpolsje (want oh, wat leek die nietig toen) erop gelegd werd en Meneer de Chirurg met 2 spuiten aan kwam zetten. Spuit 1 moest mijn lieve poezelige ganglionnetje leegzuigen, spuit 2 mocht 'm vullen met een goedje wat me nu zo'n pijn doet.

Het zinnetje 'u mag gaan liggen, da's prettiger als u omvalt' hielp trouwens ook niet echt tegen mijn zenuwen. Maar goed, hij had me ook al grinnikend aangekeken toen ik verklaarde dat ik een slagingskans van 50% voor een operatieve ingreep best mooi vond gezien mijn last van de afgelopen maand, dus ik kon hem goed hebben ;-) .

Ik schrok me de klere een hoedje toen hij na mijn betoog zei dat hij hem zou proberen leeg te zuigen. Nu. Nu?!?!? O ja. Ok. Nu. Leve de module spanningsregulatie! Adem in, adem uit naar de buik... en denk aan je linker kleine teen... Tegen ieder die nog moet zou ik zeggen dat het helemaal niet zo heel veel pijn deed. Ieder die geweest is zou ik uitnodigen voor een lotgenotengroepje om de emotionele schade te verwerken.

Ach nee, ik klets. Het viel mee. Ik was allang blij. Al met al is er ein-de-lijk iets gedaan aan Het Kreng In Mijn Pols en ik ga gewoon heel hard duimen (als ik die weer fatsoenlijk kan bewegen) dat 'ie nooit meer terugkomt!


En nu een paracetemolletje... Die heb ik wel verdiend, dacht ik zo. Proost!