Ik ben niet van het agressieve. Ben meer van freeze of flight dan van fight. Sterker nog, ik kan me niet herinneren dat ik ooit de neiging heb gehad een manspersoon te lijf te gaan.
Maar als we met vijf mensen een hele danszaal tot onze beschikking hebben en er is één hypermanische Lange Lummel zonder enige dansskills die in het centrum domineert, zijn magere armen en benen ongecontroleerd alle kanten opzwaait, continu naar links gaat als wij naar rechts gaan (en dan ook driemaal zoveel ruimte inneemt) en bovendien elke tien seconden vlak voor of achter me langs schiet, dan ben ik
Ik kwam de zaal uit met stoom uit m'n oren, een lijf wat strak stond van de spanning en een heel arsenaal van scheldwoorden op het puntje van m'n tong.
Als 'ie de volgende keer komt heb ik een probleem. En dan maak ik van mijn probleem zijn probleem. De flapdrol.
4 opmerkingen:
ok. maar WAAROM dat domme plaatje erbij?!!
; )
Omdat het precies illustreert hoe het was. Hoe HIJ was. En welk gevoel het dus bij mij opriep ;) .
Dat plaatje is dan wel erg treffend idd... Arme jij! ;)
Nog een keer hahaha.... Kan me voorstellen hoe het moet voelen (lichtelijk frustrerend...!, maar als ik t zo lees, moet ik stiekem toch lachen ;)
Een reactie posten